Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

змахваць, ; незак. (разм.).

Быць падобным на каго-, што-н.

  • Вашы жарты змахваюць на звычайную грубасць.

змахнуць, ; зак.

Хуткім, рэзкім рухам зняць, сцерці з паверхні чаго-н. або скінуць.

  • З. пыл.
  • З. крошкі са стала.

|| незак. змахваць, .

змацаванне, , н.

  1. гл. змацаваць.

  2. мн. -яў. Прыстасаванне для злучэння частак чаго-н. (спец.).

    • Рэйкавыя змацаванні.

змацаваць, ; зак.

  1. Моцна злучыць.

    • З. бярвёны скобамі.
    • Сумесная барацьба іх яшчэ больш змацавала (перан.).
  2. што чым. Засведчыць што-н. (афіц.).

    • З. дакумент подпісам.
    • З. подпіс пячаткай.

|| незак. змацоўваць, .

|| наз. змацаванне, і змацоўванне, .

змачыць, ; зак.

Зрабіць мокрым, вільготным.

  • Дождж змачыў сена.

|| незак. змочваць, .

змеепадобны, .

З выгляду падобны на змяю.

  • Змеепадобная трубка.

змей, , м.

  1. Вялікая змяя; тое, што і змяя (разм.).

  2. Казачнае крылатае страшыдла з тулавам змяі.

    • Трохгаловы з.
  3. Лёгкі каркас, абцягнуты паперай ці матэрыяй, які запускаецца на нітцы ў паветра.

змейкавы:

  • змейкавы аэрастат (спец.) — лятальны апарат змеепадобнай формы.

змена, , ж.

  1. гл. змяніцца, -ць.

  2. Прамежак часу, пасля заканчэння якога група людзей (якія працуюць, вучацца і пад.) зменьваецца другой такой групай.

    • Вячэрняя з.
    • Працаваць у тры змены.
  3. Група людзей, што працуе, вучыцца і пад. ў гэты прамежак.

    • Прыступіла да працы начная з.
  4. Той (тыя), хто прыходзіць на змену каму-, чаму-н.

    • Рыхтаваць сабе змену.
    • Маладая з.
  5. Камплект абутку, адзення, якія час ад часу мяняюцца.

    • Дзве змены бялізны.

  • На змену каму-чаму — услед за кім-, чым-н. і замяніць сабой каго-, што-н.

|| прым. зменны, .

зменлівы, .

Які лёгка і часта мяняецца, няўстойлівы.

  • Зменлівыя адносіны да каго-н.
  • Зменлівае надвор’е.

|| наз. зменлівасць, .