Verbum

ігольнік, ✂, м.

Падушачка або скрыначка для захоўвання швейных кодак.

|| ж. ігольніца, ✂.

ігольчасты, ✂.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (да 2 знач.).

• І. кактус.

ігра, ✂, ж.

1. гл. іграць.

2. Хуткая змена, пералівы колераў, святла і пад.

   • І. фарбаў.

3. Тайныя задумы, наўмысныя дзеянні, інтрыгі.

   • Разгадаць біржавую ігру.

|| прым. ігравы, ✂ і ігральны, ✂.

іграць, ✂; незак.

1. што на чым і без дапаўнення. Выконваць (музычны твор, п’есу на сцэне, ролю і інш.).

   • І. на акардэоне.
   • І. ролю партызана.

2. на чым, у чым. Блішчаць, пералівацца рознымі колерамі, быць у руху, змяняцца (пра ўсмешку і пад.).

   • Усмешка іграе на твары.

3. Быць у бадзёрым, узбуджаным стане (пра пачуцці, уяўленні і лад.).

   • Кроў іграе.

◊

• Іграць на біржы — займацца біржавымі спекуляцыямі.

• Іграць на нервах (разм. неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н.

• Іграць у адну дудку (разм. неадабр.) — быць заадно з кім-н.

|| зак. сыграць, ✂.

|| наз. ігра, ✂ і ігранне, ✂.

ігрок, ✂, м.

1. Удзельнік якой-н. ігры (спартыўнай, картачнай і інш.).

   • І. у шахматы.
   • Заўзяты і.

2. Музыкант (разм.).

ігрышча, ✂, н. (разм.).

Збор моладзі для гульняў, танцаў і іншых забаў.

• Спраўляць і.

ігрэк, ✂, м.

У матэматыцы: абазначэнне (лацінскай літарай «у») невядомай ці пераменнай велічыні.

ігумен, ✂, м.

Настаяцель праваслаўнага манастыра.

|| прым. ігуменскі, ✂.

ігумення, ✂, ж.

Настаяцельніца праваслаўнага манастыра.