Verbum

эскімо, нескл., н.

Род марожанага ў шакаладзе.

• Порцыя з.

эскімосы, ✂, м.

Група народаў, якія жывуць на палярным узбярэжжы Паўночнай Амерыкі, у Грэнландыі, а таксама на паўночна-ўсходнім краі Азіі.

|| ж. эскімоска, ✂.

|| прым. эскімоскі, ✂.

эскорт, ✂ (кніжн.).

Ваенны канвой, ахова, якая суправаджае каго-, што-н.

• Ваенны э.

|| прым. эскортны, ✂.

эскуда, нескл., м.

Грашовая адзінка Партугаліі і некаторых іншых краін.

эсмінец, ✂, м.

Скарачэнне: эскадраны мінаносец.

эспадрон, ✂, м.

Спартыўная шабля, якая прымяняецца ў фехтаванні.

|| прым. эспадронны, ✂.

эспаньёлка, ✂, ж.

Кароткая і вузкая клінападобная бародка.

эсперанта, нескл., н.

Штучная міжнародная мова, створаная на аснове граматычных і лексічных элементаў заходнееўрапейскіх моў.

• Пісаць на э.

эсперантыст, ✂, м.

Той, хто карыстаецца мовай эсперанта.

|| ж. эсперантыстка, ✂.

|| прым. эсперантысцкі, ✂.

эспланада, ✂ (спец.).

1. Шырокая вуліца з алеямі пасярэдзіне.

2. Пустое, незабудаванае месца паміж сценамі крэпасці (уст.).

3. Плошча перад вялікім будынкам.