Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

церці, ; незак.

  1. Націскаючы, вадзіць узад і ўперад па чым-н.

    • Ц. падлогу шчоткай.
    • Ц. спіну мачалкай.
  2. Размінаючы, ператвараць што-н. у парашок.

    • Ц. тытунь.
  3. Пра абутак, адзенне: будучы цесным, нязручным, націраць, пашкоджваць скуру.

  4. Пераціраць, рабіць мякчэйшым.

    • Ц. лён.

|| аднакр. церануць, і цярнуць, .

церціся, ; незак.

  1. Церці сябе чым-н.

    • Ц. ручніком.
  2. Рухацца, дакранаючыся якой-н. паверхняй да іншай паверхні.

    • Крыгі церліся адна аб адну.
    • Змазаць дэталі машыны, каб не церліся.
  3. перан. Знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку, ацірацца (разм.).

    • Хлапчукі церліся каля машыны.
    • Ц. каля начальства.

|| зак. пацерціся, .

|| аднакр. цярнуцца, .

цесля, , м.

Тое, што і цясляр.

цесната, , ж.

  1. гл. цесны.

  2. Адсутнасць прасторы.

    • Жыць у цеснаце.
    • У цеснаце, ды не ў крыўдзе (прыказка).
  3. Скапленне людзей на малой прасторы.

    • У аўтобусе ц.

|| прым. цеснаваты, .

цесны, .

  1. Які займае недастатковую плошчу, непрасторны.

    • Ц. пакой.
    • Цесная вулачка.
    • У вагоне цесна (у знач. вык.: цесната ў 3 знач.).
  2. Пра адзенне, абутак і пад.: малы па размеру.

    • Цесныя боты.
  3. Шчыльна размешчаны адзін каля аднаго.

    • Дзеці сядзелі цесным радком.
    • Цесна (прысл.) паставіць кнігі.
  4. перан. Абмежаваны, вузкі.

    • Цеснае кола знаёмых.
  5. перан. Блізкі, непасрэдна звязаны з кім-, чым-н.

    • Ц. кантакт.
    • Цесная дружба.
    • Гэтыя праблемы цесна (прысл.) звязаныя.

|| наз. цесната, і цеснасць, .

цеста, , н.

  1. Вязкая маса з мукі, замешанай на вадзе, малацэ і пад.

    • Замясіць ц.
    • Здобнае ц.
  2. Густая маса, атрыманая пры змешванні цвёрдага, сыпкага рэчыва з вадкасцю.

    • Бетоннае ц.

|| прым. цеставы, .

цестамес, , м.

Рабочы, які замешвае цеста, або апарат, які выконвае такую работу.

цестамясілка, , ж.

Машына, якая месіць цеста.

  • Механічная ц.

|| прым. цестамясільны, .

цестападобны, .

Па ступені густаты, вязкасці падобны на цеста.

  • Цестападобная маса.

|| наз. цестападобнасць, .

цесць, , м.

Жончын бацька.

|| прым. цесцеў, .