Verbum

здужаць, ✂; зак. (разм.).

1. Узяць верх у барацьбе, бойцы; перамагчы.

   • Бароўся з тым, каго мог з.

2. што і з інф. Справіцца з тым, што патрабуе вялікіх фізічных намаганняў, многа працы.

   • Здужаў падняць на плечы мех.

3. перан. Засвоіць, зразумець (разм.).

   • З. курс фізікі.

|| незак. здужваць, ✂.

здураваць, ✂; зак. (разм.).

Сказаць, зрабіць якое-н. глупства, дурасць.

• Я здураваў, што сам не схадзіў на нараду.

здурнелы, ✂ (разм.).

Які здурнеў, страціў розум.

здуру, прысл. (разм.).

Па глупству, непаразуменню.

• З. прагаварылася.

здушаны, ✂.

Пра голас, гукі і пад.: прыглушаны, аслаблены.

• З. плач.

|| наз. здушанасць, ✂.

здушыць, ✂; зак.

Душачы, сціснуць з сілай.

• З. каго-н. у натоўпе.
• Спазмы здушылі горла.
• Сум балюча здушыў сэрца (перан.).

|| незак. здушваць, ✂.

здымак, ✂, м.

Фатаграфічны адбітак каго-, чаго-н.

здымачны, ✂.

Які служыць для здымкі, ажыццяўляе здымку.

• Здымачная група.
• Здымачная пляцоўка.

здымны, ✂.

Такі, які можна зняць, не прымацаваны да чаго-н.

• Здымнае кола.

здыхата, ✂, ж. (разм.).

1. Павальная гібель жывёлы ў час эпідэміі.

2. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.).