Verbum

здольнасць, ✂, ж.

1. Прыродны дар, таленавітасць.

   • Чалавек з вялікімі здольнасцямі.

2. Уменне, а таксама магчымасць утвараць якія-н. дзеянні.

   • З. рухацца.
   • Прапускная з. дарог.
   • Пакупная з. насельніцтва.

здольны, ✂.

1. Які мае здольнасці да чаго-н., таленавіты.

   • З. інжынер.
   • З. да матэматыкі.

2. Які можа што-н. зрабіць; які валодае пэўным уменнем.

   • З. да ўсякай работы.
   • Гэты чалавек на ўсё з. (ні перад чым не спыніцца).

здор, ✂, м.

Нутраное свіное сала.

• Мазаць бліны здорам.

|| прым. здоравы, ✂.

здорава, прысл. (разм.).

1. Вельмі моцна.

   • Ну і з. ж бухаюць гарматы.

2. Вельмі добра, выдатна.

   • Зроблена з.

здохлы, ✂.

1. Тое, што і дохлы.

   • Здзіраць скуру са здохлага каня.

2. перан. Слабы,; кволы (разм.).

   • Чаго ён такі з. ў вас?

|| наз. здохласць, ✂.

здрабнелы, ✂.

Які здрабнеў, дробны, схуднелы.

• З. твар.
• Здрабнелая жывёла.

здравіца, ✂, ж. (высок.).

Тост за здароўе.

• З. ў гонар пераможцаў.

здрада, ✂, ж.

1. Здрадніцтва інтарэсам радзімы, пераход на бок ворага.

   • З. радзіме.

2. Парушэнне вернасці каму-, чаму-н.

   • З. сябру.
   • З. ідэалам.

здрадзіць, ✂; зак.

1. Перайсці на бок ворага, прадаць.

   • З. радзіме.

2. Парушыць вернасць.

   • З. сябру.
   • З. сабе (зрабіць што-н. насуперак сваім перакананням).

3. перан., каму. Перастаць служыць; аслабець (пра сілы, здольнасці, пачуццёвыя ўспрыманні).

   • Памяць здрадзіла ёй.
   • Сілы здрадзілі спартсмену.

|| незак. здраджваць, ✂.

здрадлівы, ✂.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

   • З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

   • З. учынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

   • Здрадлівая ўсмешка.
   • З. лёд.

|| наз. здрадлівасць, ✂.