Verbum

завесіць, ✂; зак.

Закрыць фіранкай.

• З. вокны.

|| незак. завешваць, ✂.

|| звар. завесіцца, ✂.

|| незак. завешвацца, ✂.

завесці, ✂; зак.

1. Ведучы, змясціць куды-н., увесці.

   • З. каня ў стайню.

2. Ведучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе.

   • З. дзіця ў сад.

3. Ведучы, накіраваць куды-н., вельмі далёка, не туды, куды належыць.

   • З. ў балота.

4. Устанавіць, арганізаваць.

   • З. новыя парадкі.
   • У нас так заведзена.

5. Набыць, абзавесціся кім-, чым-н.

   • З. пчол.
   • З. гаспадарку.

6. Пачаць што-н. (што абазначаецца назоўнікам).

   • З. гаворку.
   • З. песню.
   • З. дружбу.

7. Прывесці ў дзеянне, пусціць у ход (механізмы).

   • З. гадзіннік.
   • З. матор.

|| незак. заводзіць, ✂.

|| наз. завод, ✂ і заводка, ✂.

завесціся, ✂; зак.

1. Пачаць вадзіцца, зрабіцца наяўным.

   • Завялося знаёмства.
   • Грошы завяліся.

2. Узнікнуць, распладзіцца.

   • У садзе завяліся шкоднікі.

3. Пачаць дзейнічаць, будучы заведзеным (гл. завесці ў 7 знач.).

   • Гадзіннік завёўся.
   • Матор не завёўся.

4. Пачаць спрэчку, бойку і пад. з кім-н. (разм.).

   • З. сварыцца з кім-н.
   • Ужо завёўся на паўдня (перан. гаварыць надта доўга і бесперастанку).

|| незак. заводзіцца, ✂.

завешаць, ✂; зак.

Павесіць на ўсёй прасторы чаго-н.

• З. двор бялізнай.

|| незак. завешваць, ✂.

завея, ✂, ж.

Снежная бура, мяцеліца.

|| прым. завейны, ✂.

завідкі, ✂, н. (разм.).

Зайздрасць.

• З. завідкамі глядзець.
• З. бяруць.

завідна, прысл.

Пакуль не сцямнела.

• Выехаць з.

завіліна, ✂, ж.

Выгіб, звіліна.

• З. ракі.

завілісты, ✂.

З завілінамі, звілісты.

• Завілістая дарога.

|| наз. завілістасць, ✂.

завінаваціцца, ✂; зак. (разм.).

Узяць у доўг, стаць даўжніком.

• Я суседцы завінавацілася дваццаць тысяч рублёў.

|| незак. завінавачвацца, ✂.