Verbum

даданы, ✂.

У выразах:

1. даданы сказ — частка складаназалежнага сказа, сінтаксічна падпарадкаваная галоўнаму сказу, звязаная з ім пры дапамозе злучніка або злучальнага слова;

2. даданы член сказа — член сказа, які паясняе і дапаўняе які-н. з галоўных членаў сказа.

дадатак, ✂, м.

1. Тое, што прыбаўляецца да чаго-н.

   • Д. да раздзела кнігі.

2. Тое, што прыкладаецца да якога-н. падпіснога выдання.

   • Часопіс з бясплатным дадаткам.

дадатковы, ✂.

Які з’яўляецца дапаўненнем да чаго-н.; дабавачны.

• Д. поезд.
• Дадатковыя заняткі.
• Д. набор слухачоў.

дадатны, ✂.

1. Які выражае адабрэнне; станоўчы.

   • Дадатная ацэнка.

2. У матэматыцы: большы за нуль.

   • Д. лік.

3. Які адносіцца да таго віду электрычнасці, матэрыяльныя часцінкі якой называюцца пратонамі, пазітронамі (спец.).

   • Д. электрычны зарад.

4. Карысны, істотны.

   • Дадатная з’ява.

дадацца, ✂; зак. (разм.).

Далучыцца, дабавіцца да чаго-н.

• Да ўсіх бядот дадалося і гэтае няшчасце.

дадаць, ✂; зак.

1. каго-што і чаго. Даць, палажыць, зрабіць, сказаць, прылічыць у дадатак да чаго-н.

   • Астатнія грошы дадам заўтра.

2. што да чаго. Скласці лікі.

   • Да пяці д. чатыры.

3. што да чаго. Сказаць або напісаць у дадатак да чаго-н.

   • Да сказанага нечага д.

4. што да чаго. Прыкласці, далучыць.

   • Да заявы д. медыцынскае заключэнне.

|| незак. дадаваць, ✂.

|| наз. дадаванне, ✂ і дадача, ✂.

дадзены, ✂.

Гэты, менавіта гэты.

• У д. момант.

◊

• Дадзеная велічыня — у матэматыцы: велічыня, якая загадзя вядомая і служыць для вызначэння іншых.

дадзець, ✂; зак. (разм.).

1. Прычыніць непрыемнасць, даняць, дапячы чым-н.

   • Д. да нутра.

2. Надакучыць, абрыдаць.

   • Сварка гэта ўжо дадзела.

|| незак. дадзяваць, ✂.

дадзяўбці, ✂; зак.

1. Здзяўбці да канца.

   • Куры дадзяўблі зерне.

2. Скончыць дзяўбці, прадзяўбці.

   • Д. дзірку долатам.

|| незак. дадзёўбваць, ✂.

дадолу, прысл.

Данізу, да зямлі.

• Вецер дрэвы гне д.