дадзяўбці, ; зак.

  1. Здзяўбці да канца.

    • Куры дадзяўблі зерне.
  2. Скончыць дзяўбці, прадзяўбці.

    • Д. дзірку долатам.

|| незак. дадзёўбваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)