Verbum

дагартавацца, ✂; зак.

Дасягнуць патрэбнага гарту.

• Сталь дагартавалася.

|| незак. дагартоўвацца, ✂.

дагартаваць, ✂; зак.

Давесці да патрэбнага гарту.

• Д. серп.

|| незак. дагартоўваць, ✂.

|| наз. дагартоўка, ✂ і дагартоўванне, ✂.

дагары, прысл.

На спіне, на спіну.

• Ляжыць д.
• Як ні ары, абы чорным д. (з нар.).

◊

• Дагары нагамі — на спіну, нагамі ўгору (паваліцца).

дагарэць, ✂; зак.

1. Згарэць да канца, да якой-н. мяжы.

   • Дровы дагарэлі.
   • Свечка дагарэла.

2. перан. Перастаць свяціцца, патухнуць.

   • Зара дагарэла.

|| незак. дагарваць, ✂.

дагаспадарыцца, ✂; зак. (разм. іран.).

Давесці гаспадарку да заняпаду.

дагестанцы, ✂, м.

Насельніцтва Рэспублікі Дагестан, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. дагестанка, ✂.

|| прым. дагестанскі, ✂.

дагістарычны, ✂.

Які адносіцца да той старажытнай пары, калі яшчэ не існавала пісьменнасці.

• Д. перыяд.

дагледзець, ✂; зак.

Паклапаціцца аб кім-, чым-н., акружыць увагай, стварыць добры догляд.

• Д. хворага.
• Д. дзяцей.

|| незак. даглядаць, ✂.

даглядзець, ✂; зак.

Скончыць прагляд чаго-н.

• Д. кінафільм.

|| незак. дагледжваць, ✂.

даглядчык, ✂, м.

1. Той, хто даглядае каго-, што-н., наглядае за кім-, чым-н.

   • Д. коней.

2. Службовая асоба ў таможні, якая даглядае дарожныя рэчы, грузы на граніцы.

   • Таможны д.

|| ж. даглядчыца, ✂.

|| прым. даглядчыцкі, ✂.