дагарэць, ✂; зак.

  1. Згарэць да канца, да якой-н. мяжы.

    • Дровы дагарэлі.
    • Свечка дагарэла.

  2. перан. Перастаць свяціцца, патухнуць.

    • Зара дагарэла.

|| незак. дагарваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)