даглядчык, ✂, м.

  1. Той, хто даглядае каго-, што-н., наглядае за кім-, чым-н.

    • Д. коней.

  2. Службовая асоба ў таможні, якая даглядае дарожныя рэчы, грузы на граніцы.

    • Таможны д.

|| ж. даглядчыца, ✂.

|| прым. даглядчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)