Verbum

клірас, ✂, м.

Месца для пеўчых у царкве на ўзвышэнні па левы і правы бок царскіх дзвярэй.

|| прым. клірасны, ✂.

кліч, ✂, м. (высок.).

Заклік да чаго-н.

• — Усе на ўборку ўраджаю — пранёсся к.

клічка, ✂, ж.

1. Імя, якое даюць свойскай жывёле.

2. Мянушка чалавека (для жарту, насмешкі, у канспіратыўных мэтах).

   • Крыўдная к.
   • К. рэвалюцыянера.

клічнік, ✂, м.

Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.

клічны, ✂.

1. Які выражае заклік, загад і розныя пачуцці.

   • К. сказ.
   • Клічная інтанацыя.

2. Які выражае зварот да асобы, прадмета (пра форму назоўніка, напр. браце, дружа, куме).

клішыраваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) клішэ.

• К. здымак.

|| наз. клішыраванне, ✂ і клішыроўка, ✂.

клішэ, нескл., н. (спец.).

Рэльефны рысунак, чарцёж і пад. на метале, зробленыя для паліграфічнага ўзнаўлення ў друку.

• Металічнае к.
• Гатовае к. (перан. пра збіты выраз, збітую фразу).

клоп, ✂, м.

Насякомае-паразіт, якое корміцца кроўю чалавека і жывёл або сокам раслін.

|| прым. клапіны, ✂.

клопат, ✂, м.

1. Неспакойная думка пра што-н. або дзейнасць па ажыццяўленню чаго-н.

   • К. пра вясеннія работы.
   • Клопаты па добраўпарадкаванню горада.
   • К. аб дабрабыце народа.

2. Увага да патрэб і запатрабаванняў каго-н.

   • К. пра жыхароў вёскі.
   • Клопаты ўрада аб жанчыне-маці.

3. Неспакойны, трывожны стан; хваляванне.

   • К. ад сэрца не адступае.
   • Не хочацца рабіць людзям клопату.

клоун, ✂, м.

Цыркавы артыст-комік.

|| прым. клоўнскі, ✂.