Verbum

інкарпара́цыя

(лац. incorporatio = уключэнне)

1) далучэнне, уключэнне ў свой склад чаго-н. (напр. і. новых раёнаў);

2) юр. сістэматызацыя выдадзеных у розны час законаў па асобных галінах права без унясення змен у іх змест.

інка́са

(іт. incasso)

аперацыя атрымання банкам грошай па розных дакументах ад імя кліента і залічэння іх на яго банкаўскі рахунак.

інкаса́тар

(ад іт. incassare = літар. класці ў скрыню)

службовая асоба, якая займаецца прыёмам грошай ад гандлёвых прадпрыемстваў, арганізацый для здачы іх у банк.

інко́гніта

(іт. incognito, ад лац. incognitus = непазнаны, невядомы)

1) таемна, скрытна, хаваючы сваё імя (напр. з’явіцца і.);

2) прабыванне пад выдуманым імем (напр. захоўваць сваё і.);

3) асоба, якая ўтойвае сваё сапраўднае імя (напр. сустрэцца з і.).

інкруста́цыя

(лац. incrustatio = пакрыццё чым-н.)

узоры, малюнкі на паверхні якога-н. прадмета з урэзаных у яе кавалачкаў дрэва, косці, перламутру і інш.

інкрымінава́ць

(с.-лац. incriminare)

прад’яўляць каму-н. абвінавачванне ў чым-н. (напр. і. пакражу).