Verbum

імігра́нт

(лац. immigrans, -ntis = які перасяляецца)

1) іншаземец, які прыехаў у якую-н. краіну на пастаяннае жыхарства (параўн. мігрант 1, эмігрант 1);

2) жывёла (від, род), якая перасялілася на дадзеную тэрыторыю з іншай, дзе яна ўзнікла і развівалася раней (параўн. мігрант 2).

імігра́цыя

(п.-лац. immigratio = перасяленне)

1) уезд у якую-н. краіну на пастаяннае жыхарства грамадзян іншай дзяржавы (параўн. міграцыя 1, эміграцыя 1);

2) перасяленне жывёл з іх радзімы ў іншую вобласць (параўн. міграцыя 2).

і́мідж

(англ. image = вобраз)

мэтанакіравана сфарміраваны (сродкамі масавай інфармацыі, літаратуры і інш.) вобраз якой-н. асобы, з’явы, прадмета, каб аказаць на каго-н. эмацыйна-псіхалагічнае ўздзеянне з мэтай папулярызацыі, рэкламы (напр. і. палітыка).

іміджме́йкер

(англ. imagemaker, ад image = вобраз + maке = рабіць)

спецыяліст па стварэнню іміджу якой-н. асобы, з’явы, прадмета.

іміта́тар

(лац. imitator = пераймальнік)

1) чалавек, які па-майстэрску пераймае каго-н., што-н. (напр. і. птушыных галасоў);

2) прыбор, які з максімальнай дакладнасцю ўзнаўляе што-н. (напр. і. кабіны касмічнага карабля).

іміта́цыя

(лац. imitatio = перайманне)

1) майстэрскае перайманне каго-н., чаго-н. (напр. і. воўчага голасу);

2) падробка чаго-н. пад што-н. (напр. і. пад чырвонае дрэва);

3) паўтарэнне музычнага матыву (мелодыі) у другім голасе на інтэрвал вышэй або ніжэй.