Verbum

рэп

(англ. rap)

стыль эстрадна-танцавальнай музыкі; характарызуецца дэкламацыяй рытмічных вершаў у суправаджэнні сінтэзатара.

рэпарта́ж

(фр. reportage, ад англ. report = паведамляць)

інфармацыя па радыё, тэлебачанні, паведамленне ў газеце аб мясцовых здарэннях, падзеях.

рэпарцёр

(англ. reporter)

работнік газеты, радыё, тэлебачання, які дастаўляе рэдакцыі звесткі аб падзеях і здарэннях мясцовага жыцця.

рэпатрыя́нт

(п.-лац. repatrians, -ntis =

асоба, якая вяртаецца на радзіму ў выніку рэпатрыяцыі.

рэпатрыя́цыя

(с.-лац. repatriatio)

вяртанне на радзіму ваеннапалонных, бежанцаў, перасяленцаў.

рэ́пер

(англ. rapper)

прыхільнік рэпа.

рэпертуа́р

(фр. répertoire, ад п.-лац. repertorium = спіс)

1) сукупнасць п’ес, музычных твораў, якія ідуць у тэатры, у кіно, выконваюцца ў канцэртных залах, на эстрадзе;

2) сукупнасць ролей, музычных ці літаратурных твораў, якія выконваюцца артыстам, музыкантам, дэкламатарам.

рэпеты́цыя

(лац. repetitio = паўтарэнне)

1) развучванне або пробнае выкананне п’есы, музычнага і іншага твора перад пастаноўкай (напр. генеральная р.);

2) перан. папярэдняе пробнае выкананне, падрыхтоўка чаго-н. (напр. р. парада, р. матча).

рэ́пліка

(фр. réplique, ад лац. replicare = пярэчыць)

1) кароткая заўвага, пярэчанне, адказ, выкрык з месца на сходзе (напр. падаць рэпліку);

2) адказ на словы субяседніка ў сцэнічным дыялогу, а таксама канец фразы, апошнія словы адной дзеючай асобы, непасрэдна за якой гаворыць другая;

3) паўтарэнне музычнай фразы іншым голасам або ў іншай танальнасці.

рэпры́нт

(англ. reprint = перадрук)

перадрук, перавыданне якой-н. кнігі, звычайна з захаваннем паліграфічнага або мастацкага афармлення, а таксама кніга, выдадзеная такім спосабам.