Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

перве́рсія

(лац. perversio)

палавая ненармальнасць.

перлюстра́цыя

(фр. perlustration, ад лац. perlustrare = праглядваць)

тайнае распячатванне і прагляд дзяржаўнымі органамі паштовай карэспандэнцыі з мэтай цэнзуры.

пермане́нтны

(лац. permanens, -ntis)

бесперапынны, пастаянны (напр. п-ае развіццё).

перо́н

(фр. perron)

пасажырская платформа на чыгуначнай станцыі.

персана́ж

(фр. personnage, ад лац. persona = асоба)

дзеючая асоба ў мастацкім творы, у жанравым жывапісе.

персана́л

(лац. personalis = асабовы)

склад супрацоўнікаў якой-н. установы, прадпрыемства, а таксама група работнікаў адной прафесіі, аднаго полу (напр. п. лабараторыі, медыцынскі п., жаночы п.).

персана́льны

(лац. personalis = асабовы)

які датычыцца толькі пэўнай асобы або ажыццяўляецца пэўнай асобай (напр. п-ае запрашэнне, п-ая адказнасць).

персо́на

(лац. persona)

1) іран. асоба (напр. важная п., уласнай персонай — сам, асабіста);

2) асоба пры разліках абслугоўвання, пераважна за сталом (напр. накрыць стол на шэсць персон).

персо́на гра́та

(лац. persona grata = пажаданая асоба)

1) дыпл. асоба, чыя кандыдатура на дыпламатычны пост адобрана ўрадам той краіны, куды яна накіравана;

2) перан. асоба, да якой ставяцца прыхільна.

персо́на нон гра́та

(лац. persona non grata = непажаданая асоба)

1) дыпламатычны прадстаўнік, які не карыстаецца давер’ем з боку ўрада дзяржавы, куды ён прызначаны;

2) перан. якая не карыстаецца прыхільнасцю.