Verbum

дынамі́зм

(фр. dynamisme, ад гр. dynamis = сіла)

насычанасць дзеяннем, багацце дынамікі 3 у чым-н. (напр. д. сюжэта).

дына́міка

(гр. dynamikos = моцны)

1) раздзел механікі, які вывучае законы руху цел у залежнасці ад сіл, што дзейнічаюць на іх;

2) ход развіцця якой-н. з’явы (напр. д. падзей);

3) наяўнасць руху, дзеяння ў чым-н. (напр. танец поўны дынамікі).

дына́стыя

(фр. dynastie, ад гр. dynasteia = панаванне)

1) рад манархаў з аднаго і таго ж роду, якія паслядоўна змянялі адзін аднаго на троне;

2) перан. прадстаўнікі некалькіх пакаленняў аднаго роду, якія прысвяцілі сябе пэўнай галіне дзейнасці (напр. д. будаўнікоў).