Verbum

дражэ́

(фр. dragée)

1) дробныя цукеркі круглай формы (напр. шакаладнае д.);

2) лякарства, вітаміны ў форме такіх цукерак.

дра́іць

(гал. draaien)

чысціць, мыць, націраць да бляску (напр. д. палубу, д. чаравікі).

драйв

(англ. drive)

1) сп. моцны і нізкі адбіўны ўдар па мячу пры гульні ў тэніс;

2) энергічная манера выканання ў джазе, пры якой дасягаецца эфект нарастаючага паскарэння тэмпу, актыўнай накіраванасці руху;

3) сістэма рэстаранаў, якія абслугоўваюць кліентаў на машынах.

дра́йвер

(англ. driver)

інф. праграма, якая кіруе работай перыферыйнага абсталявання камп’ютэра (прынтэра, сканера).

дра́ма

(гр. drama = дзеянне)

1) адзін з трох родаў мастацкай літаратуры (побач з лірыкай і эпасам);

2) творы, напісаныя ў дыялагічнай форме без аўтарскай мовы і прызначаныя для выканання акцёрамі на сцэне (напр. беларуская д. XX ст.);

3) літаратурны твор гэтага роду з сур’ёзным, але не гераічным зместам (у адрозненне ад камедыі і трагедыі);

4) перан. цяжкая падзея, перажыванне, якое прыносіць маральныя пакуты (напр. душэўная д.).

драматургі́я

(гр. dramaturgia)

1) тэорыя пабудовы драматычных твораў (напр. законы драматургіі);

2) сукупнасць драматычных твораў якога-н. пісьменніка, народа, эпохі (напр. д. К. Крапівы, беларуская д. XX ст.).

драматы́зм

(фр. dramatisme, ад гр. drama = дзеянне)

1) напружанасць дзеяння, вастрыня канфлікту ў літаратурным творы;

2) перан. крайняя напружанасць становішча, якой-н. сітуацыі, падзеі.

драпірава́ць

(ням. drapieren, ад фр. draper)

абіваць, упрыгожваць што-н. тканінай, сабранай у складкі (напр. д. сцены салона).

друк

(польск. druk, ад ням. Druck)

1) друкаванне кніг; выдавецкая справа (напр. кніга яшчэ ў друку, органы друку);

2) знешні выгляд друкаванага тэксту (напр. уборысты д.);

3) сукупнасць друкаваных твораў (напр. перыядычны д.).

друка́р

(польск. drukarz, ад ням. Druck = друк)

работнік друкарні.