Verbum

га́ла́

(фр. gala)

урачыстае відовішча з удзелам афіцыйных асоб.

галагра́ма

(ад гр. holos = увесь + grama = літара, запіс)

аб’ёмнае адлюстраванне прадмета, атрыманае метадам галаграфіі.

галагра́фія

(ад гр. holos = увесь + grapho = пішу)

спосаб атрымання аб’ёмнага відарыса прадмета, заснаваны на інтэрферэнцыі двух прамянёў святла, адзін з якіх ідзе непасрэдна ад лазера, а другі асвятляе прадмет, адбіўшыся ад люстэрка.

гала́ктыка

(гр. galaktikos = малочны)

зорная сістэма (напр. наша Г.).

галантарэ́я

(фр. galanterie = ветлівасць)

гандлёвая назва дробных прыналежнасцей убору (гальштукі, пальчаткі, стужкі, запінкі, гузікі і інш.).

гала́нтны

(фр. gallant)

вельмі ветлівы, далікатны, добра выхаваны (напр. г. чалавек).

га́ла́-канцэ́рт

(ад фр. gala = урачыстасць + іт. concerto = канцэрт)

вялікі святочны канцэрт.

галго́фа

(гр. Golgotha = узгорак паблізу Іерусаліма, дзе, паводле біблейскіх паданняў, праводзілася пакаранне і дзе быў распяты Хрыстос)

перан. месца пакарання, сімвал падзвіжніцтва і маральных пакут.

галеры́ст

(ад фр. galerie = галерэя)

прадпрымальнік, які экспануе і прадае творы мастацтва ў галерэі 4.

галерэ́я

(фр. galerie)

1) вузкі крыты праход, які злучае часткі будынка, а таксама доўгі балкон уздоўж сцяны дома;

2) падземны ход у ваенных збудаваннях або шахтах;

3) верхні ярус у тэатры, цырку;

4) спецыяльна прыстасаванае памяшканне для выстаўкі твораў мастацтва (напр. карцінная г.);

5) перан. рад, шэраг (напр. г. літаратурных вобразаў).