Verbum

ві́ра

(іт. vira = паварочвай)

каманднае слова са значэннем «падымай уверх!», уласцівае мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў (проціл. майна).

віра́ж

(фр. virage)

1) паварот самалёта з крэнам па крузе або паварот па крывой аўтамабіля, веласіпеда, матацыкла (напр. крутыя віражы);

2) паварот спартыўнай дарожкі з ухілам унутр.

віртуа́льны

(с.-лац. virtualis)

1) магчымы; такі, які можа або павінен праявіцца пры пэўных умовах (напр. вая тэмпература);

2) інф. які ствараецца сродкамі камп’ютэрнай графікі (напр. в-ыя гульні).

віртуо́з

(іm. virtuoso, ад лац. virtus = талент)

чалавек, які дасканала валодае тэхнікай свайго мастацтва, сваёй справы (напр. скрыпач-в.).

ві́рус

(лац. virus = яд)

1) найдрабнейшы мікраарганізм, узбуджальнік інфекцыйных хвароб (напр. в. грыпу);

2) перан. узбуджальнік якіх-н. непажаданых сацыяльных, псіхалагічных і іншых з’яў (напр. в. індывідуалізму);

3) інф. праграма, здольная далучацца да іншых праграм камп’ютэра і выклікаць збоі ў іх працы.