Verbum

вадэві́ль

(фр. vaudeville)

кароткая камічная п’еса, у якой дыялог чаргуецца са спевамі.

ва́за

(фр. vase, ад лац. vas = пасудзіна)

пасудзіна з рознага матэрыялу (керамічная, шкляная, металічная) і рознай формы для кветак, садавіны, цукерак або проста дэкаратыўнага прызначэння.

вазелі́н

[фр. vaseline, ад ням. Was(ser) = вада + гр. elaion = алей]

мазь, якую атрымліваюць з нафтавага масла і вуглевадародаў (выкарыстоўваецца ў медыцыне, касметыцы, тэхніцы).

вазо́н

(польск. wazon < іт. vaso, ад лац. vas = пасудзіна)

1) дэкаратыўная пакаёвая расліна;

2) пасудзіна разам з дэкаратыўнай пакаёвай раслінай.

вака́льны

(лац. vocalis = галасавы)

які адносіцца да выканання голасам, прызначаны для спеваў; галасавы, пеўчы (напр. в-ае мастацтва).

вака́нсія

(фр. vacance, ад лац. vacans = які пустуе, незаняты)

незанятая пасада ва ўстанове.

вака́нтны

(фр. vacant, ад лац. vacans, -ntis = які пустуе, незаняты)

свабодны, нікім не заняты (напр. в-ая пасада).

вакза́л

(англ. Vauxhall = забаўляльная ўстанова каля Лондана ў XVII ст.)

будынак для пасажыраў і службовага персаналу на чыгуначнай станцыі, на прыстані і інш.

ва́ксінг

(англ. waxing)

пазбаўленне ад валасоў на целе з дапамогай воску.

ва́куум

(лац. vacuum = пустата)

1) разрэджаны стан газаў у закрытым прыборы або пасудзіне; пустата;

2) перан. поўная адсутнасць, востры недахоп чаго-н. (напр. духоўны в.).