Verbum

вака́льны

(лац. vocalis = галасавы)

які адносіцца да выканання голасам, прызначаны для спеваў; галасавы, пеўчы (напр. в-ае мастацтва).

вака́нсія

(фр. vacance, ад лац. vacans = які пустуе, незаняты)

незанятая пасада ва ўстанове.

вака́нтны

(фр. vacant, ад лац. vacans, -ntis = які пустуе, незаняты)

свабодны, нікім не заняты (напр. в-ая пасада).

вакза́л

(англ. Vauxhall = забаўляльная ўстанова каля Лондана ў XVII ст.)

будынак для пасажыраў і службовага персаналу на чыгуначнай станцыі, на прыстані і інш.

ва́ксінг

(англ. waxing)

пазбаўленне ад валасоў на целе з дапамогай воску.

ва́куум

(лац. vacuum = пустата)

1) разрэджаны стан газаў у закрытым прыборы або пасудзіне; пустата;

2) перан. поўная адсутнасць, востры недахоп чаго-н. (напр. духоўны в.).

вакхана́лія

(лац. bacchanalia, ад гр. Bakchos = Вакх)

1) свята ў гонар Вакха, бога вінаградарства і вінаробства ў Старажытнай Грэцыі і Старажытным Рыме;

2) перан. разгульнае баляванне, дзікі разгул.

вакцы́на

(фр. vaccine, ад лац. vaccines = каровін)

прэпарат для прафілактычных і лячэбных прывівак прышчэпак супраць заразных хвароб (напр. супрацьтыфозная в.).