Verbum

вібра́цыя

(лац. vibratio)

1) механічныя ваганні пругкіх цел, механізмаў, збудаванняў;

2) ваганні вышыні тону якога-н. гуку (голасу, струны і інш.).

відэаада́птэр

(англ. videoadapter, ад лац. video = бачу + adaptare = прыстасоўваць)

устройства камп’ютэра, якое забяспечвае перадачу інфармацыі на дысплей.

відэабі́знес

(англ. videobusiness, ад лац. video = бачу + англ. business = бізнес)

прыватная прадпрымальніцкая дзейнасць, звязаная са стварэннем і пракатам відэафільмаў.

відэакасе́та

(англ. videocassette, ад лац. video = бачу + англ. cassette = касета)

касета, прызначаная для запісу і ўзнаўлення аўдыёвізуальнай інфармацыі на экране тэлевізара.

відэаклі́п

(англ. videoclip, ад лац. video = бачу + англ. clip = стрыгчы, рабіць выразкі)

устаўны нумар у тэлеперадачы, які ўяўляе сабой эстрадную песню на фоне дэкарацый, пейзажаў і інш.

відэамагнітафо́н

(ад лац. video = бачу + гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу на магнітную стужку візуальнага адлюстравання і яго гукавога суправаджэння з далейшым іх узнаўленнем на тэлеэкране.

відэапле́ер

(англ. videoplayer, ад лац. video = бачу + англ. player = плеер)

апарат, прызначаны для ўзнаўлення гатовых відэафільмаў з відэакасет.

відэатэ́ка

(ад лац. video = бачу + theke = сховішча)

збор відэакасет, а таксама месца іх захоўвання.

відэатэлефо́н

(ад лац. video = бачу + гр. tele = далёка + phone = гук)

від сувязі, які дазваляе, размаўляючы па тэлефоне, бачыць субяседніка на экране свайго апарата.

відэафі́льм

(англ. videofilm, ад лац. video = бачу + англ. film = фільм)

фільм, зняты на відэастужку.