Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

прэзу́мпцыя

(лац. praesumptio = меркаванне)

юр. меркаванне, якое лічыцца правільным, пакуль не даказана адваротнае (напр. п. невінаватасці).

прэйскура́нт

(ням. Preiskurant < фр. prixcourant, ад prix = цана + courant = цяперашні)

даведнік цэн па відах і гатунках тавараў і па відах паслуг.

прэла́т

(лац. praelatus = пастаўлены над кім-н.)

вышэйшая духоўная асоба ў каталіцкай і англіканскай царкве.

прэлю́дыя

(н.-лац. praeludium, ад лац. prae = перад + ludus = ігра)

1) уступная частка музычнага твора, а таксама невялікі музычны твор без строгай формы для фартэпіяна;

2) перан. уступ да чаго-н. (напр. п. сваркі).

прэм’е́р

(фр. premier = першы)

1) тое, што і прэм’ер-міністр;

2) акцёр, які выконвае першыя, галоўныя ролі.

прэм’е́ра

(фр. première = літар. першая)

першы паказ спектакля, фільма і г. д.

прэм’е́р-міійстр

(фр. premier ministre)

кіраўнік урада, кабінета міністраў.

прэ́мія

(лац. praemium = узнагарода)

грашовае або іншае матэрыяльнае заахвочванне як узнагарода за што-н.

прэпара́т

(лац. praeparatus = прыгатаваны)

1) частка жывёльнага ці расліннага арганізма, прыгатаваная для даследавання;

2) прадукт лабараторнага або фабрычнага вырабу лячэбнага ці іншага прызначэння (напр. хімічны п., медыцынскі п.).

прэрагаты́ва

(лац. praerogativa)

выключнае права, якое належыць пэўнаму дзяржаўнаму органу або адказнай асобе (напр. п. ўлады, п. прэзідэнта).