Verbum

прыва́тны

(польск. prywatny, ад лац. privatus)

1) асабісты, не грамадскі, не калектыўны (напр. п-ая ўласнасць);

2) не агульны, не тыповы (напр. п. выпадак);

3) які датычыць каго-н. асабіста (напр. п-ая перапіска).

прыватыза́цыя

(фр. privatisation, ад лац. privatus = прыватны)

перадача (продаж) дзяржаўных прадпрыемстваў, сродкаў транспарту, жылых будынкаў і г. д. у прыватную ўласнасць.

прывіле́я

(польск. przywilej, ад лац. privilegium)

перавага, дадатковае права, ільгота (напр. карыстацца прывілеямі).

прыз

(фр. prix = вартасць, цана)

узнагарода пераможцу ў спаборніцтве, конкурсе (спартсмену, артысту, фільму і г. д.).

прызёр

(фр. priseur)

удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз.

прымадо́нна

(im. primadonna = літар. першая дама)

спявачка, якая выконвае першыя партыі ў оперы, аперэце.

прыма́т

(лац. primatus)

перавага, першаснасць, асноўнае значэнне (напр. п. розуму над пачуццем).

пры́ма-балеры́на

(im. prima ballerina)

балерына, якая выконвае першыя ролі ў балеце.

прыміты́ўны

(лац. primitivus)

1) просты, не складаны па будове, выкананню (напр. п. механізм);

2) недастаткова глыбокі, надта спрошчаны (напр. п. твор);

3) неразвіты (напр. п-ая асоба).

пры́нтэр

(англ. printer)

устройства для вываду інфармацыі з камп’ютэра ў друк.