Verbum

інка́са

(іт. incasso)

аперацыя атрымання банкам грошай па розных дакументах ад імя кліента і залічэння іх на яго банкаўскі рахунак.

інкаса́тар

(ад іт. incassare = літар. класці ў скрыню)

службовая асоба, якая займаецца прыёмам грошай ад гандлёвых прадпрыемстваў, арганізацый для здачы іх у банк.

інко́гніта

(іт. incognito, ад лац. incognitus = непазнаны, невядомы)

1) таемна, скрытна, хаваючы сваё імя (напр. з’явіцца і.);

2) прабыванне пад выдуманым імем (напр. захоўваць сваё і.);

3) асоба, якая ўтойвае сваё сапраўднае імя (напр. сустрэцца з і.).

інкруста́цыя

(лац. incrustatio = пакрыццё чым-н.)

узоры, малюнкі на паверхні якога-н. прадмета з урэзаных у яе кавалачкаў дрэва, косці, перламутру і інш.

інкрымінава́ць

(с.-лац. incriminare)

прад’яўляць каму-н. абвінавачванне ў чым-н. (напр. і. пакражу).

інса́йд

(англ. inside = літар. унутры)

гулец у футбольнай або хакейнай камандзе, які займае ў лініі нападу становішча паміж крайнім і цэнтральным гульцамі.

інса́йдэр

(англ. insider)

фізічная асоба, якая мае інфармацыю аб справах (стане, дзейнасці) фірмы, прадпрыемства (дырэктар, менеджэр, бухгалтар і інш.).

інсінуа́тар

(лац. insinuator = які тайна пралазіць)

той, хто карыстаецца метадам інсінуацый; паклёпнік.

інсінуа́цыя

(лац. insinuatio = ліслівасць, падлашчванне)

злосная выдумка, паклёп з мэтай зняславіць каго-н.

інспе́ктар

(лац. inspector = наглядальнік)

службовая асоба, якая ажыццяўляе кантроль за правільнасцю дзеянняў падведамасных органаў і асоб.