Verbum

прапага́нда

(лац. propaganda)

распаўсюджванне ідэй, поглядаў, ведаў шляхам пастаяннага растлумачэння іх шырокім масам, а таксама ідэйнае ўздзейнічанне на шырокія народныя масы.

прапанава́ць

(польск. proponować, ад лац. proponere)

1) заявіць аб гатоўнасці памагчы, даць у чыё-н. распараджэнне што-н. (напр. п. свае паслугі);

2) унесці прапанову, параіць, парэкамендаваць (напр. п. новы план заняткаў);

3) папрасіць выканаць што-н. (напр. п. з’явіцца на пасяджэнне).

праспе́рыці

(англ. prosperity = літар. працвітанне)

эканамічнае працвітанне (часам абмежаванае ў часе).

прастра́цыя

(лац. prostratio)

стан прыгнечанасці, знямогі, заняпаду псіхічнай актыўнасці, выкліканы нервовым расстройствам.

прастыту́цыя

(лац. prostitutio = абняслаўленне)

1) продаж жанчынай свайго цела з мэтай набыць грашовыя сродкі;

2) перан. прадажнасць, беспрынцыповасць (напр. палітычная п.).

пратако́л

(с.-лац. protocollum, ад гр. protokollon = першы ліст, прыклеены да скрутка)

1) дакумент, у якім запісана ўсё, што гаварылася і вырашалася на сходзе, пасяджэнні;

2) дакумент, які сведчыць аб якім-н. факце, выпадку, здарэнні;

3) акт міжнароднага пагаднення.

пратэжэ́

(фр. protégé)

асоба, якой спрыяюць, аказваюць пратэкцыю ў службовых і іншых справах.

пратэктара́т

(ням. Protektorat, ад лац. protector = які прыкрывае, абараняе)

1) форма залежнасці, пры якой больш слабая дзяржава, фармальна захоўваючы сваю дзяржаўную структуру, фактычна падначалена мацнейшай дзяржаве;

2) дзяржава, якая знаходзіцца ў такой залежнасці.

пратэ́кцыя

(лац. protectio = прыкрыццё)

заступніцтва, падтрымка з боку ўплывовых асоб ва ўладкаванні на працу, у прасоўванні па службе і г. д.

пратэкцыяні́зм

(фр. protectionnisme, ад лац. protectio, -onis = прыкрыццё)

1) эканамічная палітыка дзяржавы, накіраваная на засцярогу сваёй гаспадаркі ад канкурэнцыі з боку іншых краін;

2) падбор людзей на службу не па дзелавых якасцях, а па знаёмству, па пратэкцыі.