Verbum

плутакра́тыя

(гр. plutokratia, ад plutos = багацце + kratos = улада)

палітычны лад, у якім дзяржаўная ўлада належыць кучцы самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа.

плюралі́зм

(фр. pluralisme, ад лац. pluralis = множны)

1) філасофскае вучэнне, паводле якога ў аснове свету ляжыць мноства незалежных духоўных сутнасцей (параўн. дуалізм, манізм);

2) прызнанне права на існаванне множнасці метадаў, падыходаў, партый, напрамкаў (напр. п. думак).

пнеўмані́я

(н.-лац. pneumonia, ад гр. pneumon — лёгкае)

мед. запаленне лёгкіх.

по́дыум

(лац. podium, ад гр. podion = памост, узвышэнне)

1) высокая платформа, на якой будаваліся храмы ў Старажытнай Грэцыі і Старажытным Рыме;

2) узвышэнне ў старажытнарымскім цырку з крэсламі для імператара, сенатараў і іншых высокапастаўленых асоб;

3) узвышэнне на эстрадзе, у зале, у выставачным комплексе для артыстаў, манекеншчыц.

по́за

(фр. pose)

1) становішча цела (напр. ляжаць у нязручнай позе);

2) перан. прытворства, няшчырыя паводзіны (напр. фалыпывая п.).

по́кетбук

(англ. pocket-book, ад pocket = кішэня + book = кніга)

кніга невялікага фармату.

полівітамі́ны

(ад гр. poly = многа + фр. vitamine, ад лац. vita = жыццё)

лекавы прэпарат, які змяшчае комплекс вітамінаў.

по́ліс​¹

(фр. police, ад іт. polizza = распіска, квітанцыя)

дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці (напр. страхавы п.).

по́ліс​²

(гр. polis)

горад-дзяржава як асобая форма сацыяльна-эканамічнай і палітычнай арганізацыі, тыповая для Старажытнай Грэцыі.

по́люс

(лац. polus, ад гр. polos = вось)

1) адзін з двух пунктаў перасячэння ўяўнай восі вярчэння Зямлі з зямной паверхняй (напр. паўночны п., паўднёвы п.);

2) адзін з двух процілеглых канцоў электрычнага ланцуга або магніта (напр. дадатны п., адмоўны п.);

3) перан. што-н. зусім процілеглае іншаму (напр. гэтыя характары — два полюсы).