Verbum

по́люс

(лац. polus, ад гр. polos = вось)

1) адзін з двух пунктаў перасячэння ўяўнай восі вярчэння Зямлі з зямной паверхняй (напр. паўночны п., паўднёвы п.);

2) адзін з двух процілеглых канцоў электрычнага ланцуга або магніта (напр. дадатны п., адмоўны п.);

3) перан. што-н. зусім процілеглае іншаму (напр. гэтыя характары — два полюсы).