Verbum

гарызанта́ль

(фр. horizontale, ад гр. horizon, -ntos = які абмяжоўвае)

гарызантальная прамая лінія (проціл. вертыкаль 1).

гарызанта́льны

(фр. horizontal, ад ад гр. horizon, -ntos = які абмяжоўвае)

паралельны лініі гарызонту (проціл. вертыкальны).

гарызо́нт

(гр. horizon, -ntos = які абмяжоўвае)

1) лінія ўяўнага судакранання неба з зямной або воднай паверхняй, а таксама прастора неба над гэтай лініяй;

2) уся бачная навокал зямная паверхня, далягляд;

3) перан. круг магчымасцей, перспектыва (напр. адкрыліся новыя гарызонты ў навуцы);

4) перан. сума ведаў, кругагляд чалавека (напр. чалавек з шырокім гарызонтам).

гарэлье́ф

(фр. haut-relief = літар. высокі рэльеф)

скульптурны відарыс, які выступае на плоскай паверхні больш чым на палавіну сваёй таўшчыні (параўн. барэльеф).