Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уда́рныйI (связанный с массовым движением ударников) уда́рны;

уда́рная брига́да уда́рная брыга́да;

уда́рный труд уда́рная пра́ца;

в уда́рном поря́дке ва ўда́рным пара́дку.

уда́рныйII в разн. знач. (связанный с ударом) уда́рны;

уда́рная волна́ уда́рная хва́ля;

уда́рное буре́ние уда́рнае бурэ́нне;

уда́рная войско́вая гру́ппа уда́рная вайско́вая гру́па;

уда́рные музыка́льные инструме́нты уда́рныя музы́чныя інструме́нты.

уда́рныйIII лингв. націскны́;

уда́рный слог націскны́ склад;

уда́рный гла́сный націскны́ гало́сны.

ударопро́чный ударатрыва́лы.

ударосто́йкий удараўсто́йлівы, ударасто́йкі.

ударя́емость лингв. націска́льнасць, -ці ж., на́ціскнасць, -ці ж.;

ударя́емый прил., лингв. націскны́.

ударя́ть несов.

1. (бить) біць; (наносить удары) удара́ць; (стукать) сту́каць;

2. в др. знач. удара́ць; см. уда́рить 2;

3. прост. (ухаживать) прыўдара́ць, ганя́цца, бе́гаць;

ударя́ться

1. удара́цца, бі́цца; (стукаться) сту́кацца;

2. (попадать во что) сту́кацца (у што, аб што);

3. перен. (начинать усиленно заниматься чем-л.), разг. бра́цца (за што-небудзь); пуска́цца; пачына́ць (рабіць што-небудзь);

4. перен., разг. кі́дацца; пуска́цца; см. уда́риться.

уда́ться сов., в разн. знач. уда́цца;

о́пыт вполне́ уда́лся до́след ца́лкам уда́ўся;

о́вощи ны́нче удали́сь агаро́дніна сяго́лета ўдала́ся;

э́то не всегда́ удаётся гэ́та не заўсёды ўдае́цца;

сын весь уда́лся в отца́ сын уве́сь уда́ўся у ба́цьку.