уда́риться
1. уда́рыцца, вы́цяцца; (стукнуться) сту́кнуцца;
он уда́рился голово́й ён уда́рыўся (вы́цяўся, сту́кнуўся) галаво́й;
2. (попасть во что) сту́кнуцца (у што, аб што);
3. перен. (начать усиленно заниматься чем-л.) разг. узя́цца (за што-небудзь); пусці́цца; пача́ць (рабі́ць што-не́будзь);
уда́риться в рабо́ту узя́цца за пра́цу (рабо́ту);
уда́риться в воспомина́ния пусці́цца ва ўспамі́ны, пача́ць успаміна́ць;
уда́риться в слёзы пача́ць мо́цна пла́каць;
4. перен., разг. кі́нуцца; (пуститься) пусці́цца;
уда́риться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) бе́гчы;
уда́риться из одно́й кра́йности в другу́ю кі́нуцца з адно́й кра́йнасці ў другу́ю.
уда́рникI (передовой работник) уда́рнік, -ка м.;
уда́рник труда́ уст. уда́рнік пра́цы.
уда́рникII воен., муз. и пр. уда́рнік, -ка м.
уда́рница уда́рніца, -цы ж.;
уда́рнический уда́рніцкі;
уда́рничество уда́рніцтва, -ва ср.;
уда́рно нареч. уда́рна;
уда́рно рабо́тать уда́рна працава́ць.
уда́рныйI (связанный с массовым движением ударников) уда́рны;
уда́рная брига́да уда́рная брыга́да;
уда́рный труд уда́рная пра́ца;
в уда́рном поря́дке ва ўда́рным пара́дку.