Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

венча́ться

1. сов. и несов. (короноваться) ист. каранава́цца, вянча́цца;

2. сов. (соединиться церковным браком) звянча́цца, павянча́цца, узя́ць шлюб;

3. несов. (соединяться церковным браком) вянча́цца, браць шлюб;

4. несов., перен. уве́нчвацца;

5. страд. каранава́цца; см. венча́ть 1, 3, 4.

ве́нчик м.

1. уменьш.-ласк. ве́нчык, -ка м., вяно́чак, -чка м.;

2. бот., метеор. ве́нчык, -ка м.;

3. (зуба) анат. ве́нчык, -ка м.;

4. (ободок сосуда) ве́нца, -ца ср.;

5. техн. ве́нца, -ца ср.

венчикови́дный бот. венчыкападо́бны.

ве́нчиковый ве́нчыкавы.

венчикообра́зный бот., см. венчикови́дный.

вепрь вяпру́к, род. вепрука́ м., вепр, род. ве́пра м.; дзік, род. дзіка́ м.

вепс (народ) вепс, род. ве́пса м.

ве́псский ве́пскі.

ве́ра в разн. знач. ве́ра, -ры ж.;

ве́ра в себя́ ве́ра ў сябе́;

ве́ра в бо́га ве́ра ў бо́га;

не дава́ть ве́ры кому́-л., чему́-л. не дава́ць ве́ры каму́е́будзь, чаму́е́будзь, зняве́рвацца ў кім-не́будзь;

служи́ть ве́рой и пра́вдой служы́ць ве́рай і пра́ўдай;

дать на ве́ру даць напаве́р.

вера́нда вера́нда, -ды ж.