Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ветви́стость галіна́стасць, -ці ж.;

ветви́стый галіна́сты;

ветви́стый дуб галіна́сты дуб;

ветви́ться несов. галінава́цца, разгаліно́ўвацца.

ветвле́ние галінава́нне, -ння ср., разгалінава́нне, -ння ср.

ветвра́ч (ветерина́рный врач) ветура́ч, -ча м. (ветэрына́рны ўрач).

ветвь ж.

1. галіна́, -ны́ ж., мн. галі́ны, -лі́н;

2. (отрасль) галіна́, -ны́ ж.;

ветвь нау́ки галіна́ наву́кі;

3. ж.-д. ве́тка, -кі ж.;

ветвяно́й галі́навы; (из ветвей) з галля́.

ве́тер ве́цер, род. ве́тру м., мн. вятры́, -ро́ў;

ищи́ ве́тра в по́ле шука́й ве́тру ў по́лі;

у него́ ве́тер в голове́ у яго́ ве́цер у галаве́;

броса́ть слова́ на ве́тер кі́даць сло́вы на ве́цер;

держа́ть нос по́ ветру трыма́ць нос па ве́тры;

ве́тром подби́тый ве́трам падшы́ты;

говори́ть (болта́ть) на ве́тер гавары́ць (пле́сці) на ўзвей ве́цер;

куда́ ве́тер ду́ет куды́ ве́цер дзьме.

ветера́н ветэра́н, -на м.

ветерина́р ветэрына́р, -ра м.;