вес м.
1. вага́, -гі́ ж., мн. нет;
уде́льный вес удзе́льная вага́;
десяти́чный вес дзесятко́вая вага́;
ме́ры ве́са ме́ры вагі́;
а́томный вес а́тамная вага́;
на вес на вагу́;
2. перен. вага́, -гі́ ж.; (авторитет) аўтарытэ́т, -ту м.;
3. / на весу́ на вісу́;
◊
на вес зо́лота на вагу́ зо́лата;
име́ть вес мець вагу́ (аўтарытэ́т).
веселе́ть несов. весяле́ць;
весели́ть несов. весялі́ць;
ве́село нареч., безл., в знач. сказ. ве́села;
ве́село говори́ть ве́села гавары́ць;
мне ве́село мне ве́села.
весе́лье ср. весяло́сць, -ці ж.
весе́льный вёславы, веславы́, вёсельны.
весельча́к разг. весялу́н, род. веселуна́ м.
веселя́щий
1. прич. які́ (што) весялі́ць;
2. / веселя́щий газ хим. вясе́лячы газ.