Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

всади́ть сов., в разн. знач. усадзі́ць; (вонзить, воткнуть — ещё) уваткну́ць, мног. паўтыка́ць, убі́ць, мног. паўбіва́ць;

всади́ть топо́р в де́рево усадзі́ць (убі́ць) сяке́ру ў дрэ́ва;

всади́ть пу́лю в деся́тку усадзі́ць ку́лю ў дзяся́тку;

всади́ть де́ньги зря усадзі́ць гро́шы дарэ́мна;

всади́ться разг. усадзі́цца; уваткну́цца, мног. паўтыка́цца, убі́цца, мног. паўбіва́цца.

вса́дник ко́ннік, -ка м.; ве́ршнік, -ка м.;

вса́дница ж. жанчы́на-ко́ннік, жанчы́на-ве́ршнік;

вса́днический ист. / вса́дническое сосло́вие сасло́ўе ко́ннікаў (ве́ршнікаў).

вса́женный в разн. знач. уса́джаны; уваткну́ты, мног. паўтыка́ны, убі́ты, мног. паўбіва́ны; см. всади́ть;

вса́живание уса́джванне, -ння ср.; утыка́нне, -ння ср., убіва́нне, -ння ср.;

вса́живать несов., в разн. знач. уса́джваць; (вонзать, втыкать — ещё) утыка́ць, убіва́ць; см. всади́ть;

вса́живаться возвр., страд. уса́джвацца; утыка́цца, убіва́цца.

всамде́лишный прост. сапра́ўдны.