Verbum

ве́жды мн., уст., поэт. паве́кі, -каў, ед. паве́ка ср.;

сомкну́ть ве́жды сплю́шчыць (зве́сці) паве́кі, заплю́шчыць во́чы.

вежета́ль фарм. вежэта́ль, -лю м.

ве́жливо нареч. ве́тліва, ве́тла; даліка́тна;

ве́жливость ве́тлівасць, -ці ж., ве́тласць, -ці ж.; даліка́тнасць, -ці ж.;

ве́жливый ве́тлівы, ве́тлы; даліка́тны.