ве́ра
ве́ра в себя́ ве́ра ў сябе́;
ве́ра в бо́га ве́ра ў бо́га;
не дава́ть ве́ры кому́-л., чему́-л. не дава́ць ве́ры каму́-не́будзь, чаму́-не́будзь, зняве́рвацца ў кім-не́будзь;
◊
служи́ть ве́рой и пра́вдой служы́ць ве́рай і пра́ўдай;
дать на ве́ру даць напаве́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)