obrodzić
obrodzi|ć
зак. урадзіць, зарадзіць;
śliwki ~ły — слівы ўрадзілі;
pola ~ły — на полі добра ўрадзіла
obrodzić się
зак. урадзіцца; зарадзіць, даць добры ўраджай
obrok, ~u
м.
1. корм (пераважна з аўса для коней), фураж;
2. гіст. аброк, чынш
obrona
obron|a
ж. абарона;
~a przeciwczołgowa — процітанкавая абарона;
~a ojczyny — абарона радзімы;
w ~ie własnej — у самаабароне;
stanąć w ~ie kogo/czego — паўстаць на абарону каго/чаго;
nie mam nic na swoją ~ę — я нічога не маю (не магу прывесці) у сваю абарону
obronić
зак. абараніць, адстаяць;
obronić przed kim/czym — абараніць ад каго/чаго
obronny
obronn|y
1. абаронны; абарончы;
mury ~e — абарончыя муры (сцены);
położenie ~e — абарончае становішча;
taktyka ~a — абарончая тактыка;
przemysł ~y — абаронная прамысловасць;
pies ~y — вартавы сабака;
2. абараназдольны, умацаваны;
wyjść ~ą ręką — выйсці пераможцам
obrońca
м. абаронца;
obrońca ojczyzny — абаронца радзімы;
obrońca z urzędu юр. дзяржаўны абаронца (адвакат)