Verbum

obrazić

зак.

1. нанесці цялеснае калечанне; пакалечыць;

2. абразіць, зняважыць;

obrazić kogo do żywego — вельмі моцна каго зняважыць, закрануць за жывое

obrazić się

зак. na kogo o co пакрыўдзіцца, абразіцца на каго за што

obrazkowy

малюнкавы; які складаецца з малюнкаў;

łamigłówka ~a — малюнкавая галаваломка; рэбус;

pismo ~e — малюнкавае пісьмо; піктаграфія

obrazoburczy

іканаборчы

obrazoburstwo

н. іканаборства

obrazować

незак. вобразна маляваць (паказваць)

obrazowo

вобразна, карцінна

obrazowy

вобразны, карцінны;

styl obrazowy — вобразны стыль

obraźliwie

абразліва, зняважліва

obraźliwy

1. абразлівы, зняважлівы;

słowa ~e — абразлівыя (зняважлівыя) словы;

2. крыўдлівы; уразлівы;

człowiek ~y — крыўдлівы чалавек