Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

obłęd, ~u

м. вар’яцтва; шаленства;

wpaść w obłęd — звар’яцець

obłędny

разм.

1. вар’яцкі; шалёны; безразважны; неразумны;

2. надзвычайны; шалёны, страшэнны; вельмі моцны;

3. уст. памылковы

obłocić

зак. забрудзіць (запэцкаць) граззю

obłocić się

зак. забрудзіцца, запэцкацца граззю

obłok, ~u

м. хмара;

obłok kurzu — хмара пылу;

spaść z ~ów — з неба зваліцца; упасці з неба

obłowić się

зак. нажыцца

obłożenie

н. абкладанне;

obłożenie podatkiem — падаткаабкладанне

obłożnie :

obłożnie chory — цяжкахворы

obłożny

obłożn|y

: ~a choroba — цяжкая хвароба

obłożony

абложаны;

język obłożony — абложаны язык