Verbum

obandażować

зак.

1. забінтаваць; перавязаць;

2. тэх. ізаляваць

obandażowany

забінтаваны

obarczać

незак. kogo czym1. абцяжарваць каго чым;

2. абавязваць

obarczony

абцяжараны;

obarczony pracą — абцяжараны працай

obarczyć

зак.

1. абцяжарыць; узваліць на каго што;

2. абавязаць; ускласці абавязкі; абцяжарыць;

obarczyć zajęciami — абцяжарыць заняткамі;

obarczyć winą — абвінаваціць

obarzanek

м. абаранак

obawa

ж. боязь; страх;

obawa przed karą — боязь кары;

obawa o życie — страх за жыццё;

obawa przestrzeni — боязь прасторы;

гл. lęk

obawiać się

незак.

1. czego баяцца, сцерагчыся;

obawiać się burzy — баяцца буры;

2. o kogo/co баяцца за каго/што;

obawiać się o zdrowie dziecka — баяцца за здароўе дзіцяці;

obawiać się o matkę — баяцца за маці

obcałować

зак. расцалаваць

obcałowywać

незак. расцалоўваць