Verbum

obrządek, ~ku

м.

1. рэл. абрад, рытуал, цырымонія;

2. праца па гаспадарцы

obrządzać

незак. даглядаць жывёлу; хадзіць за жывёлай

obrządzić

зак. дагледзець жывёлу

obrzezać

зак.

1. абрэзаць;

2. kogo здзейсніць над кім абразанне (абрад)

obrzezanie

н. рэл. абразанне

obrzeżać

незак. абразаць, апраўляць; аблямоўваць

obrzeże

н.

1. край; шляк, шлячок; беражок; кант;

2. борт

obrzeżyć

зак. аправіць; аблямаваць

obrzęd, ~u

м. абрад

obrzędowość

ж. абраднасць