Mérkblatt
n -(e)s, -blätter па́мятка; запі́ска (для памяці)
Mérkbuch
n -(e)s, -bücher ната́тнік, дзённік
mérken
1.
vt
1) заўважа́ць, прыкмяча́ць; ба́чыць
óhne etw. zu ~ — без падазрэ́ння на што-н.
davón ist nichts zu ~ — гэ́та ніко́лькі не прыкме́тна
j-n etw. ~ lássen* — даць зразуме́ць каму́-н. што-н.
sich nichts ~ lássen* — не падава́ць вы́гляду
2) запаміна́ць
sich (D) etw. ~ — запо́мніць што-н., браць што-н. на заме́тку
2.
vi
auf etw. (A) ~ — прыкмяча́ць што-н.; звярта́ць ува́гу на што-н.
mérklich
a прыкме́тны, зна́чны, адчува́льны
Mérkmal
n -(e)s, -e прыкме́та, характэ́рная ры́са
ein hervórstechendes ~ — адзна́ка, яка́я кі́даецца ў во́чы
mérkwürdig
a дзі́ўны, дзіво́сны
das ist mir ~ — гэ́та мяне́ здзіўлце
mérkwürdigerweise
adv дзі́ўным чы́нам, як ні дзі́ўна
Mérkwürdigkeit
f -, -en дзі́ўнасць, нязвы́класць
Mérkzeichen
n -s, - паме́тка, кляймо́; ма́рка, значо́к; адме́тная [характэ́рная] адзна́ка