meist
1.
a найбо́льшы
die ~en Stúdenten — бо́льшасць студэ́нтаў
die ~e Zeit — бо́льшасць ча́су
in den ~en Fällen — у бо́льшасці вы́падкаў
das ~e davón ist bekánnt — бо́льшая ча́стка гэ́тага вядо́ма
2.
adv часце́й за ўсё
am ~en — больш за ўсё
méistbegünstigt
a эк., дып. найбо́льш спрыя́льны
meistbíetend
a які́ прапану́е найвышэ́йшую цану́ (на аўкцыёне)
méistens, méistenteils
adv найбо́льш, перава́жна, бо́льшай ча́сткай
Méister
m -s, -
1) ма́йстар, спецыялі́ст, зна́ўца
ein ~ in séinem Fach sein — быць зна́ўцам [ма́йстрам] сваёй спра́вы
◊ es ist kein ~ vom Hímmel gefállen — ≅ не святы́я гаршкі́ ле́пяць
Übung macht den ~; früh übt sich, was ein ~ wérden will — ≅ працу́й зма́лку – бу́дзеш мець до́брую гаспада́рку; на́вык ма́йстра ро́біць
das Werk lobt den ~ — ≅ спра́ва ма́йстра баі́цца
2) спарт. чэмпіён, ма́йстар
~ des Sports — ма́йстар спо́рту, рэкары́сме́н
3)
~ Petz — Мядзве́дзь (у казцы)
~ Lámpe — Ла́мпэ-за́яц (у казцы)
~ Úrian — Чорт, Д’я́бал (у казцы)
~ Pfriem — разм. шаве́ц
Méisterbrief
m -(e)s, -e пасве́дчанне [гра́мата] выда́тніка [ма́йстра, перадавіка́]
méisterhaft, méisterlich
1.
a майстэ́рскі, уме́лы; маста́цкі
2.
adv па-майстэ́рску, уме́ла
méistern
vi
1) майстрава́ць, вырабля́ць
2) авало́дваць (чым-н.)
Schwíerigkeiten ~ — пераадо́льваць ця́жкасці
sein Fach ~ — авало́даць спецыя́льнасцю
séine Zúnge ~ — разм. трыма́ць язы́к за зуба́мі, прыкусі́ць язы́к
Méisterprüfung
f -, -en іспы́т [экза́мен] на зва́нне ма́йстра