Méiler
m -s, -
1) во́гнішча для выпа́львання ву́галю
2) фіз. рэа́ктар, кацёл (атамны)
mein
pron poss m (f méine, n mein, pl méine; без наз. m méiner, f méine, n méin(e)s, pl méine) мой (мая́, маё, мае́), свой (які належыць дзеючай асобе)
ich lése ~ Buch — я чыта́ю сваю́ кні́гу
~er Méinung (nach) — па-мо́йму, на мар ду́мку
~es Eráchtens — па-мо́йму, на мой по́гляд
Méine
das ~ — маё, мац маёмасць
die ~n — мае́ ро́дныя, мае́ сваякі́, мац сям’я́
Méineid
m -(e)s, -e фальшы́вая [ілжы́вая] прыся́га, клятвапарушэ́нне
méineidig
a клятвапаруша́льны, верало́мны
~ wérden — пару́шыць кля́тву
Méineidige
sub m, f -n, -n клятвапаруша́льнік, -ніца
méinen
vt
1) меркава́ць, ду́маць, мець на ўва́зе
2) выка́зваць сваю́ ду́мку, каза́ць
3) мець наме́р, хаце́ць (што-н. зрабіць)
was ~ Sie dazú? — што Вы ду́маеце аб гэ́тым?, што Вы ска́жаце нако́нт гэ́тага?
was ~ Sie damít? — што Вы ма́еце на ўва́зе?
etw. nicht böse ~ — не мець дрэ́ннага [зло́га] наме́ру
es gut mit j-m ~ — до́бра абыхо́дзіцца з кім-н., до́бра адно́сіцца [ста́віцца] да каго́-н.
◊ der Ófen meint es gut — разм. печ до́бра наце́плена
méiner
1.
pron pers G ад ich
gedénkst du ~? — ці па́мятаеш ты мяне́?
2.
pron poss гл. mein
méinesgleichen
a inv падо́бны да мяне́; такі́, як я