wégwerfen
*
1.
vt выкі́дваць, адкі́дваць
das Lében ~ — ско́нчыць жыццё самагу́бствам; марнава́ць жыццё
2.
(sich) уніжа́цца, прыніжа́ць сваю го́днасць
wégwerfend
1.
a пага́ры́лівы, знява́жлівы
2.adv пага́ры́ліва, знява́жліва; звысо́ку
über etw. (A) ~ úrteilen — разважа́ць [ду́маць, меркава́ць] пага́ры́ліва [знява́жліва] аб чым-н.
wégwollen
* vi хаце́ць [збіра́цца] пайсці́ [пае́хаць]
Wégzehrung
f -, -en праду́кты на даро́гу
die létzte ~ — рэл. апо́шняе прыча́сце (паміраючага)
wégziehen
*
1.
vt адця́гваць (фіранку); адкі́дваць (вуаль)
2.
vi (s)
1) ад’язджа́ць
2) адлята́ць (пра птушак)
Wégzug
m -(e)s, -züge перае́зд, ад’е́зд, перасяле́нне
2) адлёт (птушак)
weg=
аддз. дзеясл.прыстаўка, указвае на аддзяленне, аддаленне: wégfahren* ад’язджа́ць
Weh
n -(e)s высок. боль, го́ра, сму́так
das Wohl und das ~ — ра́дасці і няшча́сці
Wéhe
I
f -, -n часцей pl ро́давыя бо́лі
II
f -, -n сне́жная гу́рба, сумёт
wéhen
1.
vi
1) дзьму́ць
2) развява́цца
2.vt здзіма́ць, здзьму́хваць (von D, auf A – што-н. адкуль-н., на што-н.)