Máßeinheit
f -, -en фіз. адзі́нка вымярэ́ння; ме́ра
Máßen
mit ~ з захава́ннем ме́ры
über álle [die] ~ — звыш уся́кай ме́ры, празме́рна
etw. in ~ geníeßen* — уме́рана [ме́рна] карыста́цца [це́шыцца] чым-н.
Máßgabe
f - ме́ра, суразме́рнасць
nach ~ der Kräfte — па ме́ры сіл
máßgebend, máßgeblich
1.
a вызнача́льны, выраша́льны, аўтарытэ́тны, кампетэ́нтны
er ist für mich nicht ~ — ён для мяне́ не аўтарытэ́т
2.
adv у зна́чнай ступе́ні
Máßkleidung
f - індывідуа́льная пашыўка, во́пратка на зака́з
Máßliebchen
n -s, - бат. маргары́тка, стакро́тка
máßlos
1.
a бязме́рны; надзвыча́йны
~e Wut — неўтаймава́ны гнеў
~e Beléidigung — ця́жкае зневажа́нне
2.
adv бязме́жна, бязме́рна, надзвы́чай, кра́йне, ве́льмі
Máßlosigkeit
f -
1) бязме́рнасць, бязме́жнасць, празме́рнасць, неўмеркава́насць
2) кра́йнасць
Máßnahme
f -, -n мерапрые́мства
~n tréffen* [ergréifen*] — прыма́ць ме́ры, рабі́ць за́хады
~n verfügen — назнача́ць ме́ры [мерапрые́мствы]
~n éinleiten — намяча́ць мерапрые́мствы
~n féstlegen — распрацава́ць мерапрые́мствы; устанаві́ць ме́ры
Máßregel
f -, -n мерапрые́мства, распараджэ́нне
~n gégen j-n tréffen* [ergréifen*] — прыма́ць ме́ры супро́ць каго́-н.