Únbefangenheit
1) непасрэ́днасць, прастата́, наі́ўнасць; чыстасардэ́чнасць
2) аб’ектыўнасць, непрадузя́тасць
Únbefangenheit
1) непасрэ́днасць, прастата́, наі́ўнасць; чыстасардэ́чнасць
2) аб’ектыўнасць, непрадузя́тасць
únbefleckt
únbefriedigend
únbefriedigt
únbefristet
1.
2.
únbefugt
1.
1) некампетэ́нтны
2) які́ не ма́е пра́ва на 
3) пабо́чны, старо́нні
2.
Únbefugte
únbegabt
unbegréiflich, únbegreiflich
únbegrenzt